Panimula
Ako si Rochelle Satera mas kilala bilang chelle,labing-walong taong gulang(18),kumukuha ng strand na HUMSS seksyon -A at nag-aaral sa mataas na antas ng sekundarya sa The Nazareth School.
Sa loob nito,nakatala ang aking karanasan,kaalaman at ideya mula sa pagwowork-immersion.Nakapaloob dito ang mga taong aking nakilala at nakatala dito ang aking ginawa simula nuong una hanggang katapusan ng aking pagwowork-immersion..Nakatala din dito kung gaano kaimportansya ang pagtatrabaho at mga aral na nagbigay sa akin ng kaalaman.Sa mga kabataan, nais kong ibahagi ang aking karanasan patungkol sa pagtatrabaho o pagwowork-immersion.
BLOG bilang 1
Unang araw sa Work Immersion
Unang araw,isang nakaka-kaba para sa amin o sa akin ang pumunta sa ibang lugar upang umpisahan ang tatahakin na trabaho.
Maaga kaming tumungo sa distilo na aming pagtatrabahuhan.Ito ay ang Candelight Cafe sa kanto ng Maraouy,Lipa City.Ito ay isang lugar kung saan dinadayo ng ilan,upang kumain pero bukod pa rito nakapaloob din dito ang mga obra at puno ng mga malikhaing disenyo.Na ang nag mamay-ari ay si Mrs.Marichu.Nang hindi pa dumadating si Mrs.Marichu,nagdesisyon kami na maglinis muna ng harapan,at ilang bodega.Makailang oras dumading na si Mrs.Marichu,at nakilala namin ang kanyang buhay siya isang doktora,guro at sa kanya din ang (art gym),kung saan tinuturuan niya ang mga kabataan kung paano gumuhit,umukit at makalikha ng iba't-ibang imahe gamit ang imahinasyon. Itinuro din niya ang kung paano mag canvas,mahirap pero katumbas naman nito ay kasiyahan at nagkakatuwaan sa bawat isa.Nang marami kami ginawa at malapit na akmi umuwe nagpagawa muna si Mrs.Marichu patungkol sa Lipa,kung ano nga ba ang lipa at tinatagurian nito,Marami akong natutunan sa kanya itong araw na ito.
BLOG bilang 2
Katangian sa Work Immersion
Bawat isa sa atin ay may iba't-ibang katangian pagdating sa trabaho,may masipag,matiyaga matulungin,pero pagdating din sa trabaho kailangan natin maging responsable at madiskarte upang maiayos ang tungkulin,hindi lamang sa ating mga sarili kundi sa loob ng ating pinagtatrabahuhan upang maging maganda at matiwasay nag kalalabasan ng isang proyekto.
BLOG bilang 3
featured wokplace no.1
Sa Candelight Cafe,lugar kung saan matutunan natin ang mga bagay na hindi natin inaakala,lugar kung saan puno ng imahinasyon at puno ng malikhaing kakayahan.Napansin at napagmasdan ko ang mga obra na ginawa ni Mrs.Marichu.Nakakahanga at nakakainggit sapagkat di ko kaya ang mga
ginawa ni Mrs.Marichu.Mga disenyo sa bawat pader makukulay at wari bang nasa loob ka ng isang pantaserye.
Sa Candelight Cafe,samu't-sari ang aking natuklsan sa paggawa na lamang art mosaic gamit ang mga basag na tiles,pagbuo ng imahe gamit ang plaster molding.at pagpinta,lahat ng ito nagkaroon ako ng kaalaman sa paglikha.
BLOG bilang 4
Halaga ng Work Immersion
Bilang kabataan at nakaranas ng pagwo-"work-immersion"sa Candelight Cafe at CDIC o Children Development Intervention Center. Maituturing ito ay isang kaalaman at magbibigay inspirasyon para sa susunod na henerasyon.Lahat ng tao na aking nakilala si Bb.Marichu,si kuya mac mac,si ate mirma mula sa Candelight Cafe.Napakahalaga ng work immersion sapgkat nagbibigay ito sa ating mga kabataan ng kaalaman upang magkaroon tayo ng karanasan sa pagtatrabaho.
BLOG bilang 5
Pinakamahirap na trabaho sa Work Immersion
Lahat ng mga bagay sa buhay katumbas nito ay kahirapan.
Sa Candelight Cafe,ang pinaka mahirap dito ay paggawa ng "art mosaic",dahil hindi ko matukoy kung paano ako makakabuo ng isang imahe sa pamamagitan ng mga basag na "tiles"at sa pagbuo ng "plaster molding",hindi madaling makabuo ng isang bagay sapagkat't kailangan natin ito'y isaayos at isa-isip para mabuo ang gusto nating makita at makaulit ng mga bagay na gusto natin.
Mula naman sa CDIC o Children Development Intervention Center,pangalawa sa "work immersion" na aming pinuntahan.Ang pinkamahirap dito ay mag alaga sa mga batang may deperensya lalo na sa mga batang may kakaiba ang ugali,pero kailangan natin ituring kung sino sila,kailangan natin babaan ang ating nararamdaman para sa kanila dahil hindi naman nila alam ang kanilang ginagawa.
BLOG bilang 6
Sa Candelight Cafe,lugar kung saan matutunan natin ang mga bagay na hindi natin inaakala,lugar kung saan puno ng imahinasyon at puno ng malikhaing kakayahan.Napansin at napagmasdan ko ang mga obra na ginawa ni Mrs.Marichu.Nakakahanga at nakakainggit sapagkat di ko kaya ang mga
ginawa ni Mrs.Marichu.Mga disenyo sa bawat pader makukulay at wari bang nasa loob ka ng isang pantaserye.
Sa Candelight Cafe,samu't-sari ang aking natuklsan sa paggawa na lamang art mosaic gamit ang mga basag na tiles,pagbuo ng imahe gamit ang plaster molding.at pagpinta,lahat ng ito nagkaroon ako ng kaalaman sa paglikha.
BLOG bilang 4
Halaga ng Work Immersion
Bilang kabataan at nakaranas ng pagwo-"work-immersion"sa Candelight Cafe at CDIC o Children Development Intervention Center. Maituturing ito ay isang kaalaman at magbibigay inspirasyon para sa susunod na henerasyon.Lahat ng tao na aking nakilala si Bb.Marichu,si kuya mac mac,si ate mirma mula sa Candelight Cafe.Napakahalaga ng work immersion sapgkat nagbibigay ito sa ating mga kabataan ng kaalaman upang magkaroon tayo ng karanasan sa pagtatrabaho.
BLOG bilang 5
Pinakamahirap na trabaho sa Work Immersion
Lahat ng mga bagay sa buhay katumbas nito ay kahirapan.
Sa Candelight Cafe,ang pinaka mahirap dito ay paggawa ng "art mosaic",dahil hindi ko matukoy kung paano ako makakabuo ng isang imahe sa pamamagitan ng mga basag na "tiles"at sa pagbuo ng "plaster molding",hindi madaling makabuo ng isang bagay sapagkat't kailangan natin ito'y isaayos at isa-isip para mabuo ang gusto nating makita at makaulit ng mga bagay na gusto natin.
Mula naman sa CDIC o Children Development Intervention Center,pangalawa sa "work immersion" na aming pinuntahan.Ang pinkamahirap dito ay mag alaga sa mga batang may deperensya lalo na sa mga batang may kakaiba ang ugali,pero kailangan natin ituring kung sino sila,kailangan natin babaan ang ating nararamdaman para sa kanila dahil hindi naman nila alam ang kanilang ginagawa.
BLOG bilang 6
Featured Workplace no.2
Lugar kung saan puno ng mga munting bata, at may ga hangarin sa buhay.Ito ay ang CDIC(Children Developmental and Interventions Center of Lipa).Umaga pa lamang, nagmamadali na akong gumayak para hindi mahuli sa pupuntahan.Ang CDIC ang aming pangalawang pinuntahan para mag trabaho o mag"work-immerssion".
Panibagong lugar at tungkulin ang aking gagampanan.Nang makaratin kami sa CDIC,bumungad sa amin ang ilang panauhin na nagsisikap na nagtututro sa mga bata.Umupo kami sa isang tabi at makailang oras ay dumating ang aming praktor na si Tr.___.Ini-assign kami sa bawat isang room,kung saan tinuturuan ang mga bata.Makailang oras,marami na ang nga batang dumadating upang muli na naman silang turuan sa panibagong lektura at mga gawain.Nakakatuwa't tingnan at pagmasdan ang ilang mga batang nasa CDIC.Nakilanlan ko rin ang mga mga pangalan nila sa bawat isa.Nadiskubre ko rin ang iba't - ibang katangian na meron sila katulad na lamang nang ibang paraan,meron sa kanilang nangangagat , nambabato, nananabunot ,at meron naman na nandudura ng kanilang laway sa ibang room.Hindi natin mapapagkaila nagkakaroon tayo ng galit kapag ginagawa nila ito satin, bagkus mas binababa natin ang ating pakiramdam,sapagkat di naman nila alam ang kanilang gingawa kapag nasumpungan sila ng kasiyahan nila.At hindi tulad ng ibang bata na normal ang pag-iisip na meron sila. Si Binibingng Mavs sa CDIC,na aking praktor,isang guro,mabait at maalaga sa mga bata,kung saan siya ang umagapay at nagturo ng aming gagawin mula sa mga bata na babantayan namin.
BLOG bilang 7
Kung ako'y magiging Boss.........
Sa mga nagdaang araw na nagkaroon ako ng karanasan sa pagtatrabaho sa pagwo "work-immersion",at kung sakali na ako ay magiging pinuno o "boss",gagayahin ko si binibining Mavs dahil nakita ko sa kanya yung katangian at potensyal na kung sino siya sa sarili niya at sa mga bata.Hindi madaling magtrabaho na katulad nila pero pinagsisikapan pa rin nila na mag alaga sa mga ibang bata na may deperensya.At kung sakali na maging boss ako gagawin ko ang nararapat na aking makakaya sapagkat sa akin nakasalalay ang karapatan ng bawat isa upang mapabuti at maiayos ang dapat gawin.Pagdating sa trabaho,kailangan ko rin bigyang halaga ang bawat isa at pangalagaan ang ibang tao.
BLOG bilang 8
Featured Employee
Sa Candelight Cafe,nakilala ko si Bb.Marichu,isang doktora, magiting na guro, at praktor namin sa "work immersion".Ang ilang tauhan na aming/aking nakilala ay sina ate Mirma,na siyang tagaluto,si kua Mac-mac, na syang nagtuturo sa amin na gagawin,palabiro at masipag sa mga gawain.Nakita ko sa kanilang mga katangian na pursigido sila sa mga ginagawa nila.Lahat ng trabaho ay mahirap sa inaakala nating mga kabataan.Katulad na lamang ni Kuya Mac-Mac,,humahanga ako sa kanya dahil nakita kahit sobrang hirap ng kanyang ginagawa nanduon pa rin yung pagpapahalaga niya sa trabaho at sa ibang tao.bagkus yung kaalaman na meron siya ibinabahgi niya sa ibang kabataan.
BLOG bilang 9
Aking mga Natutunan
Sa mga karanasan na ating kinaharap,ay maaari ding bigyan halaga at kapulutan ng mga aral na siyang magbibigay sa atin ng kaalaman.
Lahat tayo ay dumating sa mahirap na katayuan,pero lahat ng hirap ay sating magbibigay lakas at inspirasyon sa bawat araw.Sabi nga natin,"walang ipinanganak na walang talento,kung kaya nila,kaya din natin gawin ang meron sila"itong kasabihan na ito, ay dumaong sa aking isipan na bakt di ko subukan ang mga bagy na di ko kaya?.Mula sa Candelight Cafe,katulad ng sinabi ko si Bb.Marichu,siya ay malikahin na tao,lahat ng tao ay humahanga sa kanyang mga obra at galing ng kanyang kakayahan.Nakita ko ang ibang imahe at mga mistulang totoo ang obra niya.Hindi madali ang gingawa niya,pero nakita ko sa kanya yung kakayahan na magaling siya.Mga kaalaman ay kahanga-hanga na nagturo sa amin upang magkaroon ng kaalaman ang ibang kabataan,katulad na lamang paglikha ng mga disenyo(art mosaic),pagbuo ng bagay na gawa sa plaster(plaster molding),lahat ng ito'y natutunan ko sa kanya.
Mula sa CDIC o Children Development Intervention Center,natutunan ko dito ay ang pagpapahalaga sa karapatan ng mga bata,na kung sino sila.Pagpapahalaga kung saan bibigyan sila ng kasiyahan.Masayang pagmasdan at turuan ang mga bata na katulad nila bagkus bilang kabataan kailanga natin pahalagahan ang mga katulad nila at maging parte sa ating buhay.
BLOG bilang 10
My Hope and My Future
Lahat tayo ay malayang mangarap sa ating kinabukasan,pero hindi lahat ng mga pangarap ay natutupad.Bilang tayo,ikaw at ako lahat tayo ay may mithiin sa buhay,pero sa paanong paraan upang makamit ang mga ito?Alam natin ang paghihirap na nararanasan ay katumbas ng pag -asang na siyang mag aabot sa atin ng mga mga pangarap sa buhay.At higit sa lahat ay may mga pagsubok na dumadating at maging hadlang sa ating kinakaharap,pero wag tayong matakot na harapin ang mga ito bagkus patunayan natin at ipakita na kaya natin lagpasan ang mga paghihirap upang makatakas tayo malihis na sitwasyon.
Ako,nangangarap ako na maging isang parte ng komunidad o pulis balang araw,pero sa nakikita at napapansin ng iba hindi ko kakayanin,pero bakit di natin subukan at ipakita ang ating kakayahan na meron tayo.Hindi natin mapapagkaila nakakaranas tayo ng kawalan sa buhay at hindi makapag aral ng maayos at hindi masuportahan ang pangangailangan sa araw-araw,hindi tulad ng ibang bata nakakaranas sila ng maginhawang buhay at nasusupotahan ang kanilang pangangailangan.Kaya't kailangan natin harapin ang mga pagsubok natin sa buhay,at tumayo tayo sa ating sariling mga paa.
Sabi nga "kung may tiyaga , may nilaga",yan ang nagbigay lakas sa akin.
BLOG bilang 7
Kung ako'y magiging Boss.........
Sa mga nagdaang araw na nagkaroon ako ng karanasan sa pagtatrabaho sa pagwo "work-immersion",at kung sakali na ako ay magiging pinuno o "boss",gagayahin ko si binibining Mavs dahil nakita ko sa kanya yung katangian at potensyal na kung sino siya sa sarili niya at sa mga bata.Hindi madaling magtrabaho na katulad nila pero pinagsisikapan pa rin nila na mag alaga sa mga ibang bata na may deperensya.At kung sakali na maging boss ako gagawin ko ang nararapat na aking makakaya sapagkat sa akin nakasalalay ang karapatan ng bawat isa upang mapabuti at maiayos ang dapat gawin.Pagdating sa trabaho,kailangan ko rin bigyang halaga ang bawat isa at pangalagaan ang ibang tao.
BLOG bilang 8
Featured Employee
Sa Candelight Cafe,nakilala ko si Bb.Marichu,isang doktora, magiting na guro, at praktor namin sa "work immersion".Ang ilang tauhan na aming/aking nakilala ay sina ate Mirma,na siyang tagaluto,si kua Mac-mac, na syang nagtuturo sa amin na gagawin,palabiro at masipag sa mga gawain.Nakita ko sa kanilang mga katangian na pursigido sila sa mga ginagawa nila.Lahat ng trabaho ay mahirap sa inaakala nating mga kabataan.Katulad na lamang ni Kuya Mac-Mac,,humahanga ako sa kanya dahil nakita kahit sobrang hirap ng kanyang ginagawa nanduon pa rin yung pagpapahalaga niya sa trabaho at sa ibang tao.bagkus yung kaalaman na meron siya ibinabahgi niya sa ibang kabataan.
BLOG bilang 9
Aking mga Natutunan
Sa mga karanasan na ating kinaharap,ay maaari ding bigyan halaga at kapulutan ng mga aral na siyang magbibigay sa atin ng kaalaman.
Lahat tayo ay dumating sa mahirap na katayuan,pero lahat ng hirap ay sating magbibigay lakas at inspirasyon sa bawat araw.Sabi nga natin,"walang ipinanganak na walang talento,kung kaya nila,kaya din natin gawin ang meron sila"itong kasabihan na ito, ay dumaong sa aking isipan na bakt di ko subukan ang mga bagy na di ko kaya?.Mula sa Candelight Cafe,katulad ng sinabi ko si Bb.Marichu,siya ay malikahin na tao,lahat ng tao ay humahanga sa kanyang mga obra at galing ng kanyang kakayahan.Nakita ko ang ibang imahe at mga mistulang totoo ang obra niya.Hindi madali ang gingawa niya,pero nakita ko sa kanya yung kakayahan na magaling siya.Mga kaalaman ay kahanga-hanga na nagturo sa amin upang magkaroon ng kaalaman ang ibang kabataan,katulad na lamang paglikha ng mga disenyo(art mosaic),pagbuo ng bagay na gawa sa plaster(plaster molding),lahat ng ito'y natutunan ko sa kanya.
Mula sa CDIC o Children Development Intervention Center,natutunan ko dito ay ang pagpapahalaga sa karapatan ng mga bata,na kung sino sila.Pagpapahalaga kung saan bibigyan sila ng kasiyahan.Masayang pagmasdan at turuan ang mga bata na katulad nila bagkus bilang kabataan kailanga natin pahalagahan ang mga katulad nila at maging parte sa ating buhay.
BLOG bilang 10
My Hope and My Future
Ako,nangangarap ako na maging isang parte ng komunidad o pulis balang araw,pero sa nakikita at napapansin ng iba hindi ko kakayanin,pero bakit di natin subukan at ipakita ang ating kakayahan na meron tayo.Hindi natin mapapagkaila nakakaranas tayo ng kawalan sa buhay at hindi makapag aral ng maayos at hindi masuportahan ang pangangailangan sa araw-araw,hindi tulad ng ibang bata nakakaranas sila ng maginhawang buhay at nasusupotahan ang kanilang pangangailangan.Kaya't kailangan natin harapin ang mga pagsubok natin sa buhay,at tumayo tayo sa ating sariling mga paa.
Sabi nga "kung may tiyaga , may nilaga",yan ang nagbigay lakas sa akin.
Comments
Post a Comment